Bir okurum, kendisi öğretmen olmadığı halde, gönlü coşmuş, öğretmenler günü için serbest vezin uzun bir şiir yazmış. Kimliğini vermediğim okurumun izniyle şiirini biraz kısaltarak sizinle paylaşıyorum.
***
Sayın hocam,
Tüm öğretmenlerimizi çok seviyor ve onlara değer veriyorum, duygularımı ifade etmek istediğim bu şiirimi başta, üzerimde çok hakkı bulunan “Rahmetli Ali İhsan” öğretmenim olmak üzere tüm öğretmenlerimize armağan ediyor, öğretmenler gününü kutluyorum. İyi ki varsınız.
Ben bir öğretmenim çocuklarım var benim, kız, erkek, küçük, büyük
İçlerinde yaramazı, haylazı, uslusu var, hatta hırçını ve öfkelisi var
Çocuklarımın bazısı çirkin, bazısı güzel, tertipli olanı, dağınık olanı var
İçlerinde zengin olanı, cebinde parası olmayanı, haline şükredeni, isyan edeni var
Annesinin üstüne titrediği belli bazısının, kurdelesi caka satıyor, üstü başı tertemiz
Bazısı da evden atılırcasına okula gönderilmiş, kıyafeti kirli, saçı başı tertipsiz
Çocuklarımın duygu yüklü olanları var, hemen gözleri doluyor, kalbi kolayca kırılabiliyor
Bazısı da hırçın hemen sinirleniyor, kavga çıkarıyor, tereddüt etmeden kalp kırabiliyor
Çocuklarımın gözleri var, bakmaya doyamadığım güzel gözleri
Ama bazısında acı var, hüzün var, belli etmemeye çalışsa da mutsuz belli
Diğer bazısının gözleri gülüyor, neşe saçıyor, geleceğe umutla bakıyor
Ama hiçbirinin gözlerinde yalandan eser yok, kalplerinde ne varsa gözlerine yansıyor
Çocuklarım var benim, olduğu gibi kabul edip sevdiğim, kendi dünyamda yer verdiğim
Onlardan ne utandım, ne nefret ettim, ne hor gördüm, ne aşağıladım, ne de onları dışladım
Benim için, biri diğeri hiç ayırt etmedim, yargılamadım, suçlamadım, kızmadım bile onlara
Üstlerine titredim, korudum, kolladım, ana oldum, baba oldum
Dedim ya, ben bir öğretmenim, çocuklarım var benim,
Hepsi birbirinden güzel, hepsi çok kıymetli, beni ben yapan
Çocuklarım var benim.
1
2
3
4
5
6
