1 MAYIS

İktisat Fakültesi’nde ”ders” olarak okumuşluğum bi yana, özel ilgi alanıma da girdiği için, ”merak” anlamında çok haşır-neşir oldum İzmir İktisat Kongresi ile.
Cumhuriyet ilanı öncesi Şubat 1923 tarihli bu kongre, işin gerçeği Amasya Tamimi kadar, Sivas ve Erzurum Kongreleri kadar önemlidir tarihimizde. Daha önce bu gözle baktınız mı bilemem, ama yedi düvele;
-”Biz bu toprağın geçmişinden değil, geleceğinden sorumluyuz, iyi dinleyin bizi gardeşim” duyurusu yapan niteliğiyle eşi-benzeri bulunmaz bi onurumuzdur.
****
Çok ayrıntıya inmenin yeri değil.
Emperyalizme karşı her türlü ”posta”nın konulduğu bu kongrede konuşulanları okursanız;
-Misak-ı Mili
– Türkiye Halkı
-Saltanatın kaldırılması
-Milli iktisat
-Ümmetçi toplumun reddi
-Sınıf kavramı
-Ulusal egemenlik…
Gibi konulardaki tüm kafa karışıklığınız gidecektir.
Mustafa Kemal’in ne yapmak istediği nettir.
****
Devletin ekonomideki rolü, özel sektörü nasıl destekleyeceği, özel girişimlere kredi verecek devlet bankaları kurulması falan filan, şimdiki konumuz değil.
Mustafa Kemal’in İzmir İktisat Kongresi;
Sendikalaşmayı ve amele yerine ”işçi” denmesini emretmiştir!
Günümüzle ilgisi budur.
****
Şimdi sen sevgili kardeşim;
Bu konularda en ufak bilgi sahibi değilken, yaşamın her yönünde olduğu gibi burada da bikaç klişe ezberlemiş biri olarak 1 Mayıs’larda kürsülere çıkıp, eline mikrofon geçirdiğinde Atatürk’ün adını ağzına hiç almazsan,
Dahası, Atatürk’ü sevmemeyi-beğenmemeyi-yermeyi ”ilericilik” sanmaktaysan,
Bi sendikaya sahip olabilmeyi, bi miting yapabilmeyi, hatta Atatürk düşmanı olabilmeyi bile Atatürk’e borçlu olduğunu bilmeyecek kadar düzeysizsen,
Ben seni adam yerine neden koyayım?
****
Askeri vesayet diye diye, en sonunda memleketi tek adam yönetimine terk edenlerin…
Atatürk düşmanlığıyla ucuz kahramanlık davası güdenlerin…
Yetmez ama evet vs denen ucuzluklarla, ülkemizi genel bir bataklığa sokup, işin ucunun günümüzdeki rezaletlere ( eğitimdeki, hukuktaki, ekonomideki, tarımdaki, ulusal güvenlikteki, iletişimdeki, medyadaki, siyasetteki) kadar ulaşmasına vesile olanların,
Bırak bayram kutlamaya, sokağa çıkmaya bile hakları yoktur düşüncesindeyim.
Bu halktan özür dilemesi gereken insanlarla yan yana yürümenin neresi işçi bayramıdır?
****
Dünyanın en büyük devrimcisinin vatanının ”Tam bağımsızlığını” savunmanın adı ırkçılık, ABD güdümüyle bir vatanı bölmenin adı ”Özgürlük” oldu.
Herkesin nerede duracağını, safını iyi seçmesini dilerim.
Bu rüzgâr hep böyle esmeyecek. Elbet o hadlerinizi bileceksiniz.
Bu memlekette 1 Mayıs’ları, büyük bi bilgisizlikle ”Biji Yek Gulan” düzeyine indirmeye hiç kimsenin hakkı yoktur.
Yaşasın 1 Mayıs Emekçinin Bayramı.
Yaşasın Dünyanın Bütün Halklarının Dostluğu.
Yaşasın Yurtta Barış, Dünyada Barış Diyebilenlerin Erdemi!
(Şeker Bayramı da yaklaştı bu arada. Tüm kıymetli büyüklerimin ellerinden, tüm sevgili küçüklerimin yanaklarından öperim. O konuda da hiç kuşkunuz olmasın, vatanımız, yeniden hem ulusal hem dinsel, içi boşaltılmamış bayramlar kutladığımız günleri görecektir. Nice Şeker Bayramlarına birlikte erişmeyi dilerim…)