Değerli okurlarım, hayat değişik sürprizlerle dolu. İnsan şikayet ettiği kişiyi savunur mu? Evet, eğer kendi vicdanına hesap veren dürüst bir insansa öyle durumlar gelişebilir ki, savunur. Bakın nasıl olmuş.
***
2010 yılı Aydın/Yenipazar Tapu Müdürlüğünde görev yapmaktayım. Yaşlı bir teyze geldi. Başvurusunu almak için dairemizle aynı katta bulunan Mal müdürlüğünden Veraset intikal vergi ilişik yazısı getirmesi için yönlendirmiştim. Bu arada 25-30 yaşlarında iki kişi geldi. Nüfus cüzdanlarını ibraz ettiler ki; teyzemiz odadan içeri girdi. Müdür odasında iki adet koltuk vardı, zaten oda da çok küçüktü. Hükümet Konağında, Müdür odası, servis ve arşiv toplam 42 m2. Neyse teyzemiz ayakta, gençler acaba yer verirler mi diye bir müddet yüzlerine baktım… Ne mümkün benim yüz ifademden anlamış olacaklar ki biraz daha yerleşerek bacaklarının çatalını gererek oturmayı sürdürdüler.
“Gençler teyzemize yer verir misiniz? Dedim. Demez olaydım, ikisi de kalktı ve kapıya yöneldiler tam çıkacakken birisi döndü:
“Müdür görevini adam gibi yap, yoksa…”
Teyze de ben de neye uğradığımızı bilemedik.
Bu gençlerin nüfus cüzdanları elimdeydi. 35 yıllık memuriyet hayatımda O güne kadar hiçbir vatandaşı şikayet etmemiştim.
“Teyze bana söylenenleri duydun mu, bana tanıklık eder misiniz?”
“Sağır mıyım oğlum, Devletin gos goca Müdürüne hakaret etti, beni şahat yaz…”
Savcılığa oracıkta suç duyurusu dilekçemi yazdın, şahıslardan sadece o sözleri sarf edenden şikayetçiydim. Savcı Mehmet Bey’in yanına giderek dilekçemi sundum. Şifahi bir takım bilgiler aldım. Tekrar daireye döndüm ve nüfus cüzdanlarını serviste bir memura vererek bu iki genci servise yönlendirdim. Satış işlemi yapacaklarmış. Başvuru alınırken birden vazgeçmişler ve nüfus cüzdanlarını alarak kaçarcasına ayrılmışlar. Bu sırada Savcı Bey mübaşiri benimle göndermişti mübaşir polise göstermiş olacak ki şüpheliyi alıp Savcı Beyin makamına getirmişler. Bunlar çok kısa sürede oldu.
Savcı Bey telefon ederek ben çağırdı ve adliyeye indiğimde koridorunda bir kadıncağız ağlıyordu, şikayetçi olduğum şahsın annesi imiş. Arabada otururken oğlunu polis alınca, anne yüreği korkmuş kadıncağız.
Savcı Bey:
” Bu şahıstan mı şikayetçisiniz”
” Evet Savcı Bey”
Şikayetçi olduğum şahıs, diyaloğlardan anladığım kadarıyla, ömrünün çoğunu yurtdışında geçirmiş belki de yabancı ülke doğumlu.
Şüpheli konuşmalarında Türkçesi zayıf olduğundan bazen yanlış anlaşılabilecek cümleler kuruyor.
“Efendim ben kanundan korkmam…”
Savcı Bey:
” Ne kanundan korkman mı?”
“Hem de hiç…”
Ben devreye giriyorum:
“Efendim ben suç işlemediğimden kanundan korkmam demek istedi…”
Bu şekilde ben şikayetçi olduğum şahsın farkında olmadan tercümanlığını yapmaktaymışım.
Savcı Bey:
“Sen şikayetçi misin, Avukatı mısın?”
Bu sırada genç elimi öpmek istedi ve ağlamaya başladı.
“Şikayetimi ger alıyorum Sayın Savcım.”
Savcı Bey biraz bozulur gibi oldu.
“Tamam biz gereğini yaparız gidebilirsin”
Gençlerin işlemini yaptık, giderken tekrar tekrar özür dilediler.
On gün kadar sonra yanında nişanlısıyla birlikte Müdürlüğümüze geldi, meğerse düğün hazırlıkları varmış, düğünlerine davet ettiler.
Bir Emekli Tapu Müdürü
***
Değerli emekli tapu müdürüne bana yazdığı için teşekkür ediyorum. İnsan ve yaşamı ne kadar çok boyutlu ve zengin. Birbirimize düşman da olabiliriz, arkadaş ve dost da. İyi niyet ve değer vermek ilişkilerin yönünü çok etkiler. Selamlar.
1
2
3
4
5
6
