yüce yaradan ”ol” deyip de canımı alırsa bilemem, ama şu 2 yıl içinde bu dünyada kalırsam öncelikli hedeflerden biri de BİLGİ YURDU YAYIN EVİ’ni yaşama katmaktır..
ahdım var.. sadece ve sadece akademisyenlerimizin kitaplarını basacak yayın evimiz..
neden? çünkü iyi edebiyatçılarımızın tamamı rahmetli oldular.. mevcutlar arasındaysa kitabını basacak değerde bi şahsiyet görmüyorum..
yoluma gölge olmasınlar yeter..
****
bu çok kıymetli akademisyenlerden mevlüt kaya kardeşimin bi sosyal medya paylaşımına rastladım dün gece.. şükrü çoban ağabeyimizin (sanırım emekli eğitimci olsa gerektir) ”görele pidesi” konulu bi makalesi idi bu..
şükrü hocamızın kalemi kuvvetlidir, gayet güzelce bilgi sunmuştu okurlarına..
elleri dert görmesin..
****
yazı altında yorum yapanlardan biri bencileyindim.. diğerleri, akademisyen dostlarım mevlüt kaya, mehmet akif korkmaz, tıp doktoru kardeşlerim ruşen topallı ve ismail çetin idi..
hem canlarım, hem de İZLER dergisinden omuzdaşlarım olan bu dört olağanüstü beyni yermek haddim diğildir..
ama aynı frekansta olmadığımızı yazmak durumundayım..
****
özetle şunu sormuştum orada;
-”şükrü hoca 50 yıl önceye kadar inmiş, görele ile sınırlı tutmuş, oysa ben gıymalı pide kültürünün çok daha eski ve rumlardan kalma olableceği kanısındayım? konu hakkında en ufak bi bilimsel bilgiye sahip diğilim ve aydınlatan olursa sevinirim.. lütfen başka şahıslar demagoji yapmasın”..
hepi topu buydu..
****
ayrı frekanstayım derken, kastım şudur;
a) gayri müslüm azınlıklar gitti, giresun bozuldu, herşey onların eseriydi, biz bi halt diğiliz diyen dallamalardan diğilim..
b) aksine, türklüğü her yerde kutsadım.. gerzek osmanlı hanedanı’nın ve islam dininin türklüğe çok büyük zararlar verdiğini çok yerlerde (linç edilme riskine karşın) yazdım.. türklük, bunların hepsinden evvel var idi.. hepsinin de fersah fersah üzerindedir..
c) peki sadece türklük yeter mi? asla!!! giresun asıl, o zamanlar çok güzelmiş.. rumlar, ermeniler, türkler.. herkes giresun çocuğu bakınız, daha güzel ne olabilir?
d) bu birliğin bozulmasından ötürü elbette çok üzgünüm, konumuz bu diğil şimdi.. kaldı ki ben veya sülalem bozmadık, ben napim yahu?
****
ayrı frekanstayım derken, kastım bi de şudur;
a) büyükelçi nedir? başkonsolos nedir? konsolos nedir?
yanlışım varsa düzeltiniz, örneğin bi devletin türkiye büyükelçisi olur, istanbul konsolosu olur, ankara konsolosu olur.. ayrıca başkonsolos gibi bi kadroya neden gereksinim duyulmuş, bulamadım? gurbet ele düşmüş o gadar fuzuli adama bi de baş zırdeli lazım mı demektir, nedir?
(bi de viskonsolosluk makamı vardır, kalmış aklımda işte, düşündükçe gülerim, peki bu herif kimdir??? viskonsolos?? malkoçoğlu gibi bişi sanırım)
b) 1890’lı yıllar döneminde şehrimizde 3 adet konsolosluk var imiş.. fransa, avusturya, rusya.. diğer tüm uydur-kaydır işlerinin yanı sıra giresun’da bulunma nedenlerinin dünya fındık ticaretine ”göz kulak olmak” olduğunu tahmin etmemek herhalde aptallıktır..
c) aynı dönemin giresun belediye başkanı, rum hemşerimiz kaptan yorgi’dir.. 20 yıl civarı belediyemizi yöneten bu büyüğümüze Allah’tan rahmet diliyorum.. başkaları gibi küfür edecek diğilim..
****
ayrı frekanstayım derken, kastım bi de bi de şudur;
a) gıymalı kültürü, sanıldığı gibi halkın diğil, sosyetenin kültürüdür.. estetizm ve zevk içermektedir çünkü.. yoğun emek ve maalesef para da gerektirmektedir.. büssürü para verip kıymayı alacan, bi gece evvelden kavuracan, sabah uykundan kesip fırına gidecen, aç karnına saatlerce kuyrukta bekleyecen, evde mutlaka konukların da bekliyo olacak.. en az 3 saat sonra eve getirip sıcak sıcak yiyecen.. bunun adı yalnızca ve yalnızca ”keyif”tir arkadaşlar.. (pideyi 20 tane fazla yaptırıp fakir fukaraya dağıtan amcalarımızı görmeyeniniz var mıdır)
b) şunun peşindeyim.. acaba kaptan yorgi, rus konsolosu, fransa konsolosu, avusturya konsolosu, hacı isiin mahallesi fırınında bi
pazar günü denk gelip muhabbet ettiler mi?? gırgır-şamata mıydı yaptıkları, memlekete dair işler güçler miydi, yoksa sıradan günlük şeyler mi konuştukları? bi ipucudur aradığım, bunlara ilişkin?
c) evet, epeyce bi zamandır bunun peşindeyim.. bi yazı, bi foto, bi anı, yok yok yok!!!! bulursam, görürsünüz neyi becereceğimi?
****
sonra bi de, sonra bi de, sonra bi de şudur kastım;
a) neden pazar günüdür, bu gıymalı olgusu? söz gelimi, azınlıklar için kiliseye gitme günüdür pazar.. hanımlar yemek yapmakla uğraşmasın mıdır, kiliseye giderken malzemeleri fırına bırakırız, ayin dönüşü pideleri alırız, gider evde veya biyerlerde yeriz midir? (15 sene evvel bana ”kutsal gıymalı ayini” esprisini yaptıran bi gen olmalı bedenimde yahu)….. (haa o esprim bile çalındı tabi, sttr ediniz, alışkınım)
b) bunu nerden hissediyorum.. çünkü, küçücükken bizim evlerde de pazar günleri anaların ”mutfak” anlamında dinlenme günüydü.. öğlen pideler yenir, hepbir giresunspor maçına gidilir, dönüşte fiskobirlik lokalinde oturulur, babalar kafayı çeker, analar masada eşlik edip bişiler yer, veletler de koşuşturup yaramazlık ederdi.. sonuçta ”keyif” idi bu iş, hanımları da dinlendiren..
(nooldu? bu yazıda, başka bi yüzyıl için de ”keyif” sözcüğünü kullanmıştım?? şaşırmadınız di mi? nasıl da benziyo herşey, kavramlar değişmiş olsa da?
c) illa maça mı gidilir diyeceksiniz?? hayır tabi.. daha bunun yayla versiyonu var, komşu il ziyareti versiyonu, plaj versiyonu var, dernek kongresi versiyonu var, var oğlu var!!! kiliseye gitmek dışında, ama mutlaka ucu bi kalabalığa karışmaya varan bi ritüelidir bu şehrimin..
****
umarım, yalvarırım, dua ederim, inşallah derim, ömrümü uğruna adarım,
rumlar ve ermenilerle yan yana yaşadığımız günlerden kalmadır..
şehr-i canan’a aittir..
bitti!
1
2
3
4
5
6
