Yıllardır yazılıyor çiziliyor ama adından da anlaşılacağı gibi Venedik Bienali Sanat Sergileriyle ilgili kısa bir not: Yüz yılı aşkın bir zamandır yapılan Venedik bienalleri dünyanın en prestijli sanat fuarlarının başında geliyor. 1895 yılında kurulmuş. Dünya Savaşları ve pandemi sırasında kısa aralar verilmiş ve bu yıl da 59.su yapılıyor. Yüz binlerce kişi tarafından ziyaret ediliyor. Her bienale dünyadan bir küratör seçiliyor. Bu yıl ilk kez bir İtalyan kadın küratör seçildi, Cecilia Alemani. Alemani de bu yılki kavramsal çerçeveyi “The Milk of Dreams” olarak saptadı. Sürrealist bir sanatçı ve çocuk kitabı yazarı Leonora Carrington’un (1917-2011) masalının ismi bu başlık. Bu kitap hayal gücünün prizmasından geçerek yaşamın sürekli tahayyül ve tasavvur edilmesini anlatıyor. Öyle bir dünya ki herkes, herşey değişip dönüşebilir, tamamen başka bir şey veya başka bir kişi olabilir. Zaten gezdiğiniz sergilerde bu sürrealist yaklaşıma siz de sık sık tanıklık ediyorsunuz.

Simone Leigh’in 2019 bronz heykeli olan “Brick House”.

Venedik binealinin Giardini ve Arsenale isimli iki ana mekânı var. Küratörün dünyadan seçtiği sanatçıların işleri hem Giardini hem de Arsenale’de ana binalarda sergileniyor. Bienal sanatçısı olmak hele hele küratörler tarafından seçilmek bir ayrıcalık. Giardini ve Arsenale’de ülkelerin pavyonları da bulunuyor. Giardini’deki ülke pavyonları ABD, Ingiltere, Japonya, Almanya, Fransa, Belçika, Kore gibi erken gelip yer kapanlar. Türkiye Pavyonu ise Arsenale’de Salle d’Arme denilen 20 yıllığına İKSV öncülüğünde 21 destekçinin katkılarıyla kiralanan geniş bir mekânda. Ayrıca şehrin çeşitli yerlerinde de ülke pavyonları var. Ülke pavyonlarının sanatçıları her ülkenin seçici kurulu tarafından seçiliyor. Bizim sanatçımız bu yıl Füsun Onur oldu. Bienal bu yıl 23 Nisan’da halka açıldı ve 27 Kasım 2022’ye kadar açık kalacak. Toplam 58 ülkeden 213 sanatçı katılıyor, 1433 iş sergileniyor. Her Bienal’in halka açıldığı gün, bu yıl 23 Nisan’da, hem ülke pavyonlarının birincisi hem de küratörün seçtiği sanatçıların birincisi Altın Arslan’ı kazanıyor. Bir de gelecek vaat eden sanatçılara mansiyon veriyorlar. Bu yılki ülke Altın Arslanı siyahi sanatçı Sonia Boyce’un eserlerinin olduğu Birleşik Krallık’a, sanatçı Altın Arslan’ı ise Amerikan Pavyonu’nun yine siyahi kadın sanatçısı Simone Leigh’e gitti. Ülkeler bienal aracılığıyla günah çıkarıyor. Hem Giardini’de hem de Arsenale’de dalgalanan Ukrayna bayrakları gördüm. Rus Pavyonu’nun kapıları kilitliydi. Ama kapıya birilerinin iliştirdiği ufacık bir Ukrayna bayrağı da dikkatimi çekti.

-BİTTİ-