öncelikle diye lafa başlayanı, yazıya giriş yapanı dinlemem de okumam da biliyonuz.. ama;
öncelikle teşekkür etmek isterim ki, dünden beri arayıp soranlarım var olsunlar, yazılarımı şu sıralar azaltmışım, bi sorun mu varmış?
harbiden yok bişi dostlarım, boğucu bi hava var şehrimde, ben de mecburen boğuluyorum.. sadece bu..
yazı yazmak keyif işidir, ıkına sıkına yazanlardan olmak istemem..
****
selam vermeye adam kalmadı şehirde gibi, yahu eskiden cadde’de 500 kişiye selam verirdik, şimdi kimseyi tanumuyuz gibi boş gonuşukları da sevmedim asla..
o, bunu diyenin sorunudur..
geldim, millet bahçesine.. selam vermediğim, şakalaşmadığım tekbi masa olmadı yine.. sevgili pembe teyzem çağırdı misal;
-ula apo, ayten’i de getirsene bi gün, bak dövecem seni en sonunda!
-gız pembecüüm, annem de seni sordu dün, tesadüfe bak! tamam tamam getirecem..
haa, cadde’de selam vermeye “kaliteli insan” kalmadı derseniz, onu konuşuruz bak!
doğrudur..
****
efendime söyliyim, çayımı sipariş edip, yan masayla, merhaba abi, naber la gürsel’leşerek her zamanki yerime oturdum..
-evet, onlar 3 kardeş, dedi, arka masadaki abi..
karı-koca, bikaç genç velet, göz aşinalığım olsa da tam tanıdığım birileri diğillerdi.. zaten, hafiften bi tebessüm ile geçiştirmiş idim selamlarını..
kulağıma konuk olan sözcüklerden, artık pek de görüşmedikleri eski komşularından söz ettiklerini anladım..
çayım geldi, yudumladım..
****
can dostlarım ömer ermiş ve doğan gülener plajdaydı.. sahilden ambulans geçti, siren-kıyamet.. watsapp yoluyla haber aldım hemen;
-oolum boğuldunuz mu yoksa?
şükür, yanıt olarak gülücükler geldi..
****
arka masa ailesi on yıl kadar önce istanbul’da yaşamışlar.. mevzuudan anladığım oydu.. mahalledeki marketi andılar.. sahipleri çok iyi insanlarmış..
-evet, onlar 3 kardeş, dedi abi..
****
biraz gazete, biraz çay, biraz watsapp üzerinden ömer ve doğan’a sataşarak devam eyledim, şehrin yegâne serin yerinde oturmaya..
sevgili kardeşim serdar akkaya’yı düşündüm uzun uzun.. iyi bi edebiyatçı, gerçek bi entelektüel, giresun’un çok üzerinde biridir serdar..
bakmayın, olmadık nedenlerle aramız limonidir ama, konu bu diğil şimdi.. kalitedir kısaca serdar..
hani bana geçimsiz, egolu falan der ya, geçimsizliğin ve egonun kralı olan bikaç yavşak, bakın lan, dargın olduğum insanı övüyorum, ama bunların yedi ceddine her dakka sövüyorum, yahu?
ben miyim kabahatli?
aynaya bakacak önce herkes, aynaya..
adama adam demeyi, boka bok demeyi ömrümün sonuna dek sürdüreceğim.
****
arka masa ailesi geçen pazar bi ilçemize pide yemeye gitmiş, genç veletlerin kuru gürültüsünden tam duyamadım, tirebolu veya görele olsa gerekti?
yıllardır bu işi başarıyla götürüyorlar dedi, yenge.
-evet, onlar 3 kardeş, dedi abi..
****
ne güzel dostlarım var diye içim ısındı birden.. bikaç gece evvel bilgi yurdu ailesinden dostlarla oturduk bi mekânda..
doğan ve ömer’e ilaveten yaşar akalın abi ile can kardeşim nedim gülen hıyarı da var idi..
hepsinin ortak ilgi alanı sinemaymış meğer.. benimse en az kültürlü olduğum sanat dalıdır sinema.. gururla dostlarımı dinledim..
her yerde, hep ben mi gonuşacam la, bi has oldu ki, sormayın..
****
giresun’un çok eski bi ailesinden söz etti bu esnada arka masa.. fındığı onlara satarız dendi.. mal pazarı mevkiinde dükkanları olduğu dile getirilip, eve en yakın orası kararı verildi..
kafamda, bu ailenin fındık için buralarda olduğu, başka bi ilde yerleşik bulunduğu ve peki ulan benim gözüm nerden ısırdı bunları düşüncesi dolanırken;
-evet, onlar 3 kardeş, dedi abi..
ben de hemen anımsadım valla, harbiden üç kardeşler, fındık alım satımı yapmaktalar..
****
yağmur eve çağırdı..
arka masaya yine gülümsedim selam niyetine..
hesabı ödedim, çok pahalı ulannn diyerek..
yolda düşündüm..
biz de 3 kardeşiz..
ardım sıra gonuştular mı karı koca;
-ahabu galkan ekmekçilerin küçük oğlu diğil miydi?
-evet, onlar 3 kardeş..
1
2
3
4
5
6
