ilk gençlik düşleriydi.. bizim, zeytinlik mah’ndeki dede yadigarı rum konağını bilirsiniz.. hah, işte tam oradan söz ediyom..
bi kültür merkezine dönüştürmek.. 3 ayrı katındaki 10 tane odanın her birini sanatın bi dalına ayırmak.. turunç ağaçlı arka bahçeyi geceleri yazlık sinema, gündüzleri giresun mutfağı mantığıyla işletmek.. bünyede aylık edebiyat dergisi, bi de günlük gazete çıkarmak..
arkamda, gümbür gümbür babam sağ idi o zamanlar.. hepsi de aslanlar gibi yapılırdı..
araya istanbul maceram girdi..
döndüm geldim çok uzun yıllar sonra..
adım; ”geçimsiz”e çıktı..
bi konuda iyi yetişmek, bi konuyu iyi bilmek, o konuda harbiden ”iyi” olmak suçtur giresun’da..
edebiyatta iyi idim, müzikte iyi idim, mizahta iyi idim, sosyal yaşamda iyi idim ve elbette Atatürk ile cumhuriyet halk fırkası sevdasında iyi idim.. başka da bi özelliğim yoktur dünyada.. hiç duydunuz mu, başka bi konuda ”şuyum-buyum” dediğimi?
peki neydi geçimsizliğim? bu konularda ”çok kötü” oldukları halde, kendilerini bi halt sanan ve benim gibilerin önünü kesenleri ”aşağılama” tavrımın adı geçimsizlik oldu..
bunu hep bilerek yaptım.. halen de yapıyorum.. ölene değin de yapacağım..
suçsa da kabulümdür, günahsa da kabülümdür..
başka çaremiz yoktur, inanın.. biz bu onuncu sınıf insanlarla başka türlü baş edemeyiz..
uzlaşmak, hoşgörü falan? güldürmeyiniz..
a) şehrimde, -bi avuç istisna dışında- kendin müzisyen sanan şizofrenlere yaranamadım.. çünkü eğitimliyim, alaylı diğilim.. çok sesli müziğin, şan tekniğinin nesini anlatayım ben bunlara?? basmadı hiç kafaları.. uyuz oldular bana.. hele ki giresun türkülerini armonize ettiğimi yazdım, düşmanım arttı.. (okusunlar, bundan sonra her ay İZLER’de RUHİ SU’nun yazılarıyla anlatacam, öğrensinler müzik neymiş)
b) şehrimde, kendini şair / yazar sanan şizofrenlere yaranamadım.. çünkü, ben gelene değin tamamı, cebinden para verip kendi kitabını bastırıp, kendi imza gününü düzenlemeyi edebiyatçılık sanıyorlardı.. doğruyu gösterdim.. şimdi, ”kötüyüm” tabi..
c) babam ve çevresinden öyle gördüm.. öyle yetiştim, öteki türlüsünü bilmem zaten, tuhaf gelir.. hayatta hiçbi sosyal ortama tek başıma, ”sap” olarak gitmedim.. bekarken sevgililerim, evliyken canım olcay’ım hep yanımdaydı.. masal’ımızı da böyle bi ”eski giresun” ortamı yaratmak üzere açtık.. %90 becerdik de.. ama tüm alkollü mekan işletmecileri bana ”kıl” oldular derhal.. nasıl yaparım böyle bi devrimi ben ulan?? nasıl bunları bozum ederim?? sttr edin arkadaşlar.. bakınız bugün yine bekarım, çay ocağına-çay bahçesine bile ”sap” giderken utanıyorum.. ne demek erkek erkeğe bi ortama girmek yahu?? herkes adam olsun..
d) düşününüz.. benim, canlarım, aynur hancıoğlu ablamla, nermin özkaya teyzemle, perihan yıldırım öğretmenimle, chp’lilik anlamında ne sorunum olabilir? onlardan ne fazlam olabilir? bu isimleri örnek olarak yazdım.. hem de sayfama asalet katmış olayım dedim.. bu örnek isimleri çoğaltınız, şehrimde binlerce, vatanımda milyonlarca varlar.. iyi ki varlar, Atatürk’ün yıkılmaz kalesiler.. ama benim chp’nin tepe yönetimi ve danışman kadrosuyla ”meselem” var arkadaşlar.. elbette, çok okunan biri olmanın verdiği vatan sorumluluğuyla bunları boktan alıp boka sokan yazılar yazıyorum.. yedikleri haltların tamamını biliyorum, yazdıklarım kadar susmak zorunda kaldıklarım da var.. ama her nedense, bana teşekkür etmesi gereken gerçek vatanseverler, neden bunları yazıyorum diye kızıyorlar bana.. (sorun diğil yahu, torunlarınız, kızlarıma-torunlarıma teşekkür edecek, ben duyarım öte taraftan merak etmeyin)
e) Atatürkçülük, hiç kuşku yok ki, bi yönüyle de ”elitizm” içerir.. sanat duygusu, estetizm kaygısı gerektirir.. ben bunları doğdum doğalı, vali konaklarında-il protokol masalarında babam sayesinde yaşamış bi çocuğum.. ADD başkanı oluverdim bi gün, oysa o tarihten 2 ay evvel derneğe üye bile diğildim.. ve örgütümü sokağa döktüm.. kaba hesap, her 10 günde bir, giresun ADD, sokakta eylemdeydi.. bu bile yergi konusu edildi.. salonlardan kurtardım, üzerlerindeki uyuşukluğu-boşvermişliği-sokağı küçümsemeleri yok ettim Atatürkçülerin.. battı birilerine, sevmezler beni.. (haa, bi de chp’de bi yere gelmenin basamağı olarak, ayrıca chp’de bi yere gelememenin hıncı olarak ADD’mizi kullanmaya çalışanlar var.. onlarla hesabım daha bitmedi.. o köprüden çok sular akacak, dört gözle beklesinler beni)
yazı uzadı.. yetmez ama evetçi dangalakların bana neden gıcık olduklarını yazmaya yer kalmadı..
son soluğuma değin beddua edeceğim, Allah belalarını versin cümlesinin.. vatanımın katilleri, cahil cühela sürüsüdür, 3 kuruşluk adam müsvettesidir tamamı..
bakın günde bi kez mutlaka, ellerim ceplerimde geçerim gazi caddesi’nden..
şehrimi bunların tamamından koruma güdüsüdür..
ölene kadar o nöbeti tutacağım, sakın rahat uyumasınlar)
1
2
3
4
5
6
