Kimi günler kendimi Kızılderili sandığım yalan diğil. Bi çadırın önünde, kafamda abartılı tüylerle, bağdaş kurmuş otururkenki görüntümü hayal etmelerim ne de fazladır, bi bilseniz. Dizginleyemiyorum çoğu kez yüreğimi, çocukluğumdan beri böyleyim ben.
Kabul etmeliyim; gerçek yaşama geri dönmek yormaya başladı artık bedenimi. Türk olduğumu, Anadolu’da yaşadığımı, her Türk erkeği gibi pek çok zaaflar taşıdığımı görüp görüp üzülür oldum nicedir.
12 yıllık bi aradan sonra, mesela kolaylıkla dede de olunabilen bi yaşta, ikinci kez baba oldum geçtiğimiz Kasım ayı. Allah’ım kızlarımı bana bağışlasın, evimin içine mutluluk doldu yeniden.
12 sene, öyle uzun bi zaman dilimiymiş ki, unutmuşum bazı muhteşem duyguları. Bikaç sabah önce, minik bebeğimin gülücük sesleriyle uyandım, ilk kahkahasıydı tahminen. Çizgi film izlerken buldum bebişimi, halı üzerindeki bi pofuduk mindere uzanmış da… Yattığı yerden tv’ye doğru şahlanışlarını, neşe dolu mimiklerini, ilginç sesler çıkartarak şarkılara katılımını, izledim uzun uzun.
Tom ve Jerry idi izlediği. Kıvrıldım yanına, gülmekten katıla katıla izledik beraberce. Kızımın güldüğü kadar var, çok komikti harbiden yahu.
Şimdi, sen benim süt kokulu bebeğimi, kan uykulardan uyandırıp 5 yaşında okula başlatacaksın öyle mi?
Sıkıysa uyandır bakalım.
****
Arabasına bindirip sahil boyu dolandım daha sonra kızımla.
Nisan ayıydı, takvimlere göre mevsim dönümüydü, bahar gelmişti şol sevdalı göynüme. Yetim gömleği denilenden biraz daha hallice güneşi ardımıza alıp, keyif çattık kızımla Karadeniz’in kıyılarında.
Baba yüreği işte, yine kıyamadım, üşür müşür, belli mi olur; pembe battaniyesini iyice örttüm bebişimin üzerine.
Acıktı, biberonundan sütünü verdim. Susayıp ağladı, derhal hissedip suyunu içirdim. Kucağıma alıp gazını çıkarmayı da ihmal eder miyim hiç?
Beyaz bir balon satın alıp arabasının kenarına bağladım sonra, ömrün de böyle bembeyaz olsun kızım diye dualar ettim içimden. Doğduğu gece, kulağına, hıçkıra hıçkıra ağlayarak ezan okuduğumu anımsadım yürür iken, içlerim bi tuhaf oldu.
Kızımla göz göze geldiğimiz her an, bana gülümsemeye başladığını fark ettim aynı gün. Tanıdı mı artık babasını, nedir?
Şimdi, sen benim öpmeye kıyamadığım, koklamaya doyamadığım böğürtlen gözlü bebeğimi, anasının koynundan kaldırıp 5 yaşında okula başlatacaksın öyle mi?
Sıkıysa başlat bakalım.
****
Bacak kadar evlatlarımıza, nazlı kuzularımıza, tomurcuk güllerimize; hiç utanıp sıkılmadan, dünyanın en Allah’sız, kitapsız herifleri olduğunuza bakmadan, dinsel eğitim vermeye kalkışacağınız anlaşılıyor artık.
Hırsızlıklarınız, yolsuzluklarınız, faşist kişilikleriniz, ahlaktan-namustan uzak dünyalarınız ortalıkta sere serpe dururken, Cumhuriyet’in laik eğitim sistemine de başkaldırdınız demek.
Arapça öğretecekmişsiniz çocuklarımıza.
Hayatınızda bikez olsun içtenlikle ‘’Allah’’ dediğinize, Kuran’ın Türkçesini bi defacık bile okuduğunuza inanmıyorum. Ama, çok iyi ettiniz bu kararı almakla. Öğrensin çocuklarımız gerçekleri, yüce Allah’ın adını kirli işlerinize nasıl alet ettiğinizi görsün tüm insanlık.
İlkokullardaki Arapça derslerine, kutsal kitabın Enam ve Zuhruf sureleri ile başlamanızı salık veriyorum.
‘’Bu kitap, kendinden önceki kitapları tasdik eden, Mekke halkını ve çevresindeki bütün insanlığı uyarman için indirilmiş bir kitaptır’’. (Enam suresi, 92. ayet).
‘’Apaçık kitaba andolsun ki, iyice anlayasınız diye biz, onu Arapça bir Kuran yaptık’’. (Zuhruf suresi 2 ve 3. ayetler).
Bu denli net ve açıktır kutsal kitabın dilinin neden Arapça olduğu. Neresi için indirildiği.
Sıkıysa bunları da öğret bakalım.
****
5 sene sonra, ‘’İslam polisi’’ diye bi kolluk gücü mü kuracaksın, nedir niyetin?
Benim küçük prensesimi zorla evimizden alıp, kafasına türban geçirerek okula mı götüreceksin yoksa?
Duydum ki, Hz. Muhammed’in hayatını da öğretecekmişsin minicik ceylanıma.
Ahzab suresinden başlatmazsan ilk dersi, adam değilsin.
‘’ Ey peygamber! Biz bilhassa sana şunları helâl kıldık: Mehirlerini vermiş olduğun eşlerini, Allah’ın sana ganimet olarak ihsan buyurduklarından sahip olduğun cariyeleri, amcalarının kızlarından, halalarının kızlarından, dayılarının kızlarından, teyzelerinin kızlarından seninle beraber hicret etmiş olanları, bir de mümin bir kadın kendini peygambere hibe ederse, peygamber nikâh etmek istediği takdirde, onu başka müminlere değil de sadece sana mahsus olmak üzere helâl kıldık. Bunlar sana hiçbir darlık olmaması içindir. (Ahzab suresi, 50. ayet)
Sıkıysa buradan başlat bakalım.
****
Daha önce 2 kez yazdım aynı cümleyi. Hiç gocunmam, 2000 kere daha yazarım.
Mustafa Kemal’im meydanıdır bu meydan, ateşle oynama, geldiğin gibi gidersin.
Gideceksin.
Suratlarınıza tükürmeden ölmeyi Allah’ım bana nasip etmesin.
(ULUS GAZETESİ
9 NİSAN 2012 P.TESİ).
1
2
3
4
5
6
