Adı Doğa (adını yazmama izin verdi,) 12 yaşında, yazlıkta karşı komşumuzun torunu, gözlerinin içi cıvıl cıvıl gülen, yaşamı seven biri. Dün kısa bir sohbetimiz oldu. Kitap okumaya fırsat buluyor musun, diye sorunca, okuduğu kitapları getirdi, bilim kurgu, roman ve tarih konularını kapsayan bir yelpaze. Ankara’da oturuyor ve şimdi 6. Sınıfa başlıyor. Okul yazın okuması için kitaplar önermiş. Hem okuyor hem de denizin ve kumun tadını çıkarıyor.
Onunla konuşurken uzun zamandır aklımın bir köşesinde tuttuğum, yeşerttiğim bir hayal gelişti ve bir heves haline geldi: Çocuklar için öykü kitapları yazmak istiyordum. Doğa ile sohbetim içinde hep “nasıl bir kitap Doğa’ya yaşam yolculuğunda rehber olur?” sorusunun cevabını bulmaya çalıştım. Öyle bir yaşam yolculuğu olsun ki, Doğa gözlerinin ışıltısını kaybetmesin aksine, gözleri sevgi, umut ve güven ışıltısı ile dolu nice insanların çoğalmasına vesile olsun.
Evet, karar verdim: Çocuklar için kitap yazacağım. Düzelteyim, çocuklar için kitap “yazacağız;” “Çocuklar İçin Kitap” projesinde asistanlarım Emre Pekçetinkaya ve Gizem Çil ile birlikte ekip olarak çalışacağız. 12 yaşındaki Doğa’nın sevgi ve umut dolu gözleri ülkemin ve insanlığın en büyük hazinesi. Doğa ile sohbetim projeyi kıvılcımladı. Kendisine teşekkür ediyorum.
Değerli okurlarım, “Çocuklar İçin Kitap” projesiyle ilgili sizlerin görüşlerini de okumak isterim. Selamlar, sevgiler.