on güne kalmaz ULUS gazetesi serüvenimiz yeniden başlıyor.. mutlu, gururlu, heyecanlıyım.. idman niyetine eski bi yazımı paylaşıyorum.. Hrant Dink’i de anmış oluruz hem..
acı acı güldüğüm ne biliyonuz mu? ben geçen gün paylaştım elbette sevincimi, ULUS yazı işlerinden gelen o telefonu.. yazdıklarımın ardından şöyle konuşulmuş; “duydunuz mu gürsel ULUS’a yazar olmuş”!!!
hadiyin oradan pis herifler.. ben ULUS yazarı olalı 15 sene oldu.. yeni gelişme neydi peki; 3 yıldır yayımlanmayan gazetemizin tekrardan çıkıyor olmasıydı..
lafımı hangi organlarıyla anlar ise anlasınlar.. kiminle aynı şehirde yaşadığını bilmeyen insanlardan bolca mevcut bizim buralarda..
asıl cehalet de budur, narsizm de budur)
annem, kendi babasını kaybettiği gün 20’li yaşındaymış..
dedem, istanbul’da hastanede.. son bi umut..
annem, giresun’da.. içinde bi sıkıntı, bi sıkıntı.. bi güvercin gelmiş cama gümmmm diye vurup gitmiş..
ardından, çok geçmeden; kara haber.. dedem sizlere ömür..
unutmuşum, sanırım sirozdan idi..
****
çocukluğum boyu bikaç kez dinledim bu hikayeyi anamdan.. bu güvercinin, acı haberi getirdiğine inanmış idi.. böyle yorumlardı olayı hep..
tesadüftür dedim, olacak iş diğil yahu dedim, bi kuş nasıl haber getirir dedim? dedim de dedim işte.. az biraz korkudan tüylerimi ürperttiği üçün belki, hiç de inanmak istemedim anneme..
bi sabah benim de pencereme gümm diye güvercin vurdu.. 1989’un 3 mayıs’ının gece yarısı idi.. hiç uyuyamadım istanbul’daki evimizde, takvimleri 4 mayıs ettim..
içimde bi sıkıntı, bi sıkıntı ki, anlatamam.. daha önce hiç yaşamadımdı böylesini.. 20’li yaşımdayım ben de.. aklıma, annemin hikayesi geldi hemen.. tedirgin olup, yorganıma gömüldüm.. bekliyom, bişi olacak, eyvah???
ardından, çok geçmeden kara haber.. sabahın körü, karşımda dayılarım..
-‘’nooldu’’ diye sorabiliyom bitek..
-‘’baban’’ diyolar, baban..
babam, sizlere ömür.. giresun’da kalp krizi..
ölüm haberleri güvercinlere malum olan, Allah’ın özel kullarıyız, demek ki biz..
****
çok uzun yıllar olmuş boynum büküleli..
babamın yaşına yaklaşmışken, yeni farkettim.. 3 yıl sonra babamdan büyük olacam yaşça?
amacım duygu sömürüsü yapmak falan diğil.. bakın ne duyarlı, ne vefalı bi çocukmuş bu apo dedirtmek hiç diğil.. gönül adamı gibi davranıp sizlerden puan toplamak da diğil.. niye olsun..
sçmışım bunların hepsinin orta yerine..
sağ olaydı eğer, nah diyim nah, benimle böyle nahhhh uğraşabilirdi, itler köpekler..
****
bişeyler eksik kaldı içimde..
torunlarını görebileydi keşke.. beni askere kendi elleriyle uğurlayabileydi keşke..
kitaplarımı, şiirlerimi, yazılarımı eline alabileydi keşke.. Mustafa Kemal’in kurduğu gastenin köşe yazarı olmuş oğlunu bilebileydi keşke..
türkü dinletilerimi dinleyebileydi keşke..
imza günlerimin nasıl da kalabalık olduğunu tadabileydi keşke..
‘’bir ayrılık, bir ölüm / heçbiri olmayaydı’’ keşke..
o’nun yaşına azıcık kala, vardığım karar budur..
****
hrant dink de güvercin ile özdeşleşmiş bi değerimizdir..
sosyal medya, hrant fotoğraflarıyla dolup taştığına göre, ölüm veya doğum yıldönümü olsa gerektir?
ruhu şad, toprağı bol olsun..
****
ama..
benim anlamadığım, kabul edemediğim, suratlarına çarpmak istediğim tekbi husus var bu paylaşımcıların..
“afedersin ermeni” diyebilmiş adam müsvettesi ile aynı safta durabilmiş, bu uğurda hiç utanmadan yetmez ama evet diyebilmiş ne kadar “düşük kaliteli” insan varsa hrant’çı olmuş bugün memlekette..
anca kendini kandırır bunlar..
başka kapıya kardeşim, o trenleri kaçırdınız..
1
2
3
4
5
6
