FRAMBUAZ

Tatlı kasesi.
İçerisinde sarı krema.
***
Ankara Kız Teknik Enstitüsü öğrencisi Ayten, Gaya Bey’le evlenip çoluk çocuğa karıştıktan sonra, en son ben doğmuşum evde.
Son beşikliğin getirdiği her çeşit naz da bende, şımarıklık da… En hafifinden bi grip olsam, eve üç doktor gelmeden iyileşmezdim, o derece! Plajdaki en bronz velet ben diğilsem, çatlardım, o derece!
Örnek çoktur…
Misal, elinden binbir türlü hamaratlık akan Ayten’den, nicesi dururken, hep bu en “düz” tatlıyı isterdim.
İlk, orta, lise.
Sık sık. Pek sık.
-“Anne bana krema yapsana”!!
***
Adını krema bilmiştim.
***
Bigün gayet 19’luk delikanlı halimle Beyoğlu’ndaki pek lüküs bi pastanede.
Üstelik sayın manitam tam karşımda iken. Profiterol istedi oturur oturmaz kızcaaz.
Bense krema, garson abiden.
***
Anlamadı herif?
“Pardon, krema nedir”?
Vay salak demedim. Tarif eyledim. Yahu hani şu girişte, soldaki dolapta var ya büssürü abi. Kase içinde, sarı sarı?? Ondan işte.
Meğer keşkül imiş İstanbul’daki adı.
Meğer müşkül imiş çok, elin gızına rezil olmak.
***
Geldi keşkülüm. Üzerine hindistan cevizi ekelenmişti. İyi de… Annem… Benim kremamın üzerine antep fıstıklı damak çikolata rendelerdi?
Bu, o diğil ki?
Lüküs pastaneci gitsin de işi okulunda görmüş anamdan yol yordam öğrensin kızım, dedimdi sayın manitama.
Bu arada gız sen de antep fıstık gibisin haa!!
(diyemedim tabi.. o gonuşuklar hemen edilmez.. susun her şeye garışmayın)
***
Yüce yaradan henüz gezegenimizi boşlamamıştı. Çilek yalnızca Mayıslarda çıkardı o demler.
-“Anne bu sefer kremamın üzerine çilek koysana”..
Koyardı gurban olduum. Minik Giresun çilekleriyle bezeli kremanın lezzetini başka hiçbi yerde bulamadım arkadaşlar. Ben bu dünyanın nesinden zevk alayım ki?
Aha geldim gidiyuma la!
Ölürisem mezarıma döküverin kase kase.
***
Bi yarıyıl tatili. Kazık kadar herif olarak Giresun’daydım.
Annemden krema istedim yine.
Anne çikolata rendeler misin dedim yine.
Özlemiştim kaç aydır.
Sen gosgoca Ayten. Hiç üşenme. Çilek reçelinden büssürü çilek tanesi al. Reçel kısmını yok et, nasıl ettiysen?
Kış ayında oğluna ziyafet çek.
Ve babam da sağ idi o zamanlar. Çaktırmadan bi kase yiyip;
-“Afferin küçük inek” demesin mi bana?
***
İki yıl oldu galiba?
Annemle bi pastanede oturduk. Annem profiterol istedi, ben keşkül istedim. Frambuazlı olsun mu dedi garson kız. Peki olsun gız dedim.
Geldi. Annemle göz göze geldik hemen. Hiç senin o kış yaptığın çilekli kremaya benzemiyo dedim.
Anımsadı annem. Hem hüzünlendi, hem güldü.
Adında bile meymenet yok… Keşkül de neymiş, krema varken?
De dedim tabi.
***
Her ne kadar; ”Dur ula” dese de… Bikaç kaşık anneme de yedirdim benimkinden.
O sömestrde yaptığı zahmete teşekkür ediyordum aslında.
Geç de olsa.
***
Babam yoktu.
Hava güneşliydi, dışarda oturuyorduk.
Yaz günü üşüdüm.
Artık annem de pek çıkamıyo evden. Ahaşimdi hepten dondum.