ENİŞTEMDEN ÖĞRENDİM!

Ağustos sonu, Eylül başı gibi başladı her şey.
Bi pazar günü. Nemden bunalmış bi şehir. Denize gidemeyecek kadar mecalsiz. Annemlerde oturup pinekliyorduk. Soğuk içecekler içip, serin meyveler yiyerekten.
Birden;
-Bu yılın sonuna doğru, süt ve sütlü ürünlerde çok büyük zamlar bekliyorum, dedi eniştem.
Oysa bambaşka bi mevzudan söz ediyordu aile meclisi o esnada. Tahminen eski Giresunspor konuşuluyor idi. Ablam, annem, yeğenim birbirilerine bakakaldılar. Ufka doğru çevirdim kafamı bense. Eniştemin aklına nereden geldi şimdi bu yahu, dercesine…
Balkona iki tane inek almak lazım şeklinde düşündüm derhal. Konuyu kapattım kafamda.
***
İyi bi koşucudur eniştem.
Giresun Maraton Kulübü’ndeki yakın dostlarıyla birlikte sık sık koşular yapar, yurt genelinde falan yarışmalara katılırlar.
Yine günlerden pazardı. Rutubet azalmıştı artık. Kızlarımla sahile inmiştik. Nasılsa, Maraton Kulübü’nün idmanına denk gelmişiz. Koşarak ve el sallaşarak geçiştik deniz tarafındaki kaldırımdan. Bu kısacık selamlaşma süresinde, kulağıma bikaç kırık dökük sözcük ancak ulaşıvermişti.
Eniştem hem koşup hem “Süt fiyatları, yılbaşı” falan gibi bişeyler anlatıyordu. Arkadaşlarını da konuya ilişkin fikir sahibi etmişti. Boncuk boncuk terlemiş bedenlere ve pat pat pat ayak seslerine şu gonuşuklar da karışıyordu;
-Çok artacakmış.
-Yoğurt da zamlanır abi.
-Tereyağı almak lazım şimdiden.
-Peynir yemeyecek miyiz, bu nedir ya!!!
Meğer konu kapanmamış.
***
Bi ikindi vakti ablam, elime bi liste tutuşturdu. Marketten alınacaklar listesiydi. Hemen hemen aynı mekanlara takıldığımızı bildiği için, listeyi enişteme vermemi tembihledi.
Girdim mekana. Eniştem yakın arkadaşları olan sevgili abilerime, büyük bi hararetle “süt ve süt ürünlerine gelecek korkunç zamdan” bahsediyordu. Oturup dinledim ben de mecbur… Tam, eniştemin herhalde bizim bilmediğimiz bi yerde çiftliği ve mandırası var diye düşünmeye başladımdı, mevzu değişti masada. Atatürk Orman Çiftliği konuşulur oldu.
Çayım bitti, kalktım.
Listeyi verdim. Eniştemin suratı asıldı.
****
Sevgili amcamın İstanbul’a dönüş zamanı olmuştu. Her yıl Temmuz civarı Giresun’a gelen amcam, Kasım ayı ortalarında geri döner.
Bu yıl da öyle oldu. Son gece, sülale boyu bi kalabalık, amcalarda buluştuk. Yenildi, içildi, bol bol gülündü filan tabi. Fırsat buldukça eniştem, “Süt ve süt ürünleri” diyip diyip duruyordu. Yılbaşında gelecek dehşet bi zam konusunda ailemizi uyarıyordu. Gözümde, Tarım ve Hayvancılık Bakanı düzeyindeydi artık. Büyük bi şevkle dinliyordum. Ve zaman zaman, normalde hiçbi bilgim olmayan bu konuda eniştemi destekler sözler etmeye başlamıştım ben de.
-Evet, müthiş zamlar bekliyorum yılbaşında!!!!
****
40 yıl evvel başbakan Süleyman Demirel;
-Bunlar süt ineklerini mezbahaya götürdüler, diye sitem ediyordu.
Bunlar dediği, sanırım ki muhalefetteki CHP idi. Bi Allah’ın kulu da çıkıp diyemiyordu, yahu devleti yöneten sensin.
40 yıl sonra memlekette vaziyet yine aynı. İnsanlar CHP Genel Merkezi önünde zamları protesto eylemi yaptılar geçen. Güldüm geçtim.
Ben zamları eniştemden zaten öğrendimdi.