ahraz dalgalar vardı sırtında
sevapsız geceleri
ipten almış günahlarını

kasık ağrılarına söz kesti emelsiz/kısmetsizce…

çarıkları kömür rengi dağlara emsal
gözünün akı güz sarısı oysa
zaferlerin yalın göğsünde zıpkın misali
ört dertlerini yer altında…

ipek saçlı ıslak dudaklı yarin sinende
sıcak teninde kentin kokusu raks ederken
ayazsız geçer burda geceler
çiz dertlerini yer altında sen…

körpecik vuruşlara gebe kazma sesleri
en aydınlığı alnında
siyah ve damar damar ışık
susuz yaz geceleri ter demler sabaha
vuslat ne yana aşk ne yan…

ilk sevdası yaradır kara gönlünde
zifir kokar nefesi
ne beyazdır dişler
ne de düşler…

sar yine hayalet geceleri yar yerine
kara elmas avcısı adam
say avuçlarındaki çizgileri
her gün
bir varmış bir yokmuş diyen…

nur yüzdeyse
sen er yüreklere esmer yar niyetine
çekil sorgu odasına yine tepende ışık
çentiklerin rengarenk olsun ama
kimi sarı kimi de mavi
unutma sende kalem hep kara…

çekil
gün ışığını emsin
hücren damarlarına kadar
sorgusuz yat bu sene de
yatağın elmas yastık taş olsa da
vuslat ne yana aşk ne yan…

hükmün verilmiş umut adıyla
tutulmuş tutanaksız yıllara
müebbet giymiş kimbilir hangi asra
kimbilir hangi maddenin kaçıncı suçlusu
giy hükmü yine doğmayacak sabaha…

yürekte
yarınlara patlayan kurşun sesi
gözünde yar izi değil
yer altında salladığı kazma izi yol
erozyon yada toprak kayması oysa yüreğinin ezgisi…

koca elleriyel umutlarını biçen yiğit
zemheri soğuğu işlermi sanıyorsun nasırlı bu hallere
gel göz nurunda saklı ateş
sal zindan kuytusundan dağlara kömür kokunu
sar sen nergis yerine kan gölü ciğer yaranı

sen ağartacaksın bahtından da kara maden ocağını
yarına nasırlı ellerini yar edip
susmaları bezeyeceksin onuruna…