Değerli okurlarım dün sabah Konya, öğleden sonra da Trabzon’daydım. Çok değerli insanlarla birlikte olduğum duygusu içinde bir gün geçirdim. Tanıştığım insanlar arasında saygıdeğer Ahmet Bektaş Bey de vardı. Ahmet Bey, Trabzon İl Milli eğitim Şube Müdürü. Eşi ve kendisi daha önce okudukları bir öykünün etkisinde çocuklarının istediği gibi düşüp kalkmasına, üstünü başını kirletmesine, kendi başına uğraşlar vermesine izin vermeye karar vermişler.
Artık parklarda onların iki yaşındaki kızı tırmanıyor, düşüyor, üstü başı kirleniyor, yeniden düşüyor, çamurlanan elini üstüne siliyor, düştüğü yere hevesle yeniden çıkmaya çalışıyor. Ve anne baba olarak onlar da yüzlerinde bir gülümseme çocuğun uğraşısını seyrediyorlar.
Bir süre sonra bu durumu görmeye daha fazla tahammül edemeyen yaşlı bir hanım oturduğu yerden kalkıyor, gidiyor, çocuğu düştüğü yerden kaldırıyor, üstünü başını temizliyor ve getirip bunların önüne duruyor, “Ne biçim anne babasınız siz! Ayıp ayıp! Bir çocuğa bakmayı beceremiyorsunuz,” diyor.”
Ahmet Bektaş Bey bunu gülerek anlattı. Ne o zaman ne de şimdi, bu teyzeye karşı zerre bir öfke yoktu. Yaşlı hanımın niyetinin saflığından emindi.
Çocuklarımız için “iyi olan” ne, bu iyiyi hangi “doğru davranışla” yaşama aktarıyoruz? Fark etmişsinizdir; bu öyküde iki farklı “iyi olan” ve “doğru davranış” tanımı var.
Kitaplarım, yazılarım ve videolarımla elimden geldiğince bilim gözünden “iyi olan” ve “doğru davranış” olanı aktarmaya çalıştım. 12 Kasım 2016 kitapçılarda yer alacak kolan Geliştiren Anne Baba kitabımı da bu amaçla yazdım.
Çocuk yetiştirme konusunu bir toplumun en önemli konusu olarak görüyorum. Umarım bu kitap anne babalara “iyi” ve “doğru” konusunda yardımcı olur.
(Doğan Cüceloğlu / 26 Ekim 2016)
1
2
3
4
5
6
