a) biz erkek milleti, doğuştan biraz salak oluyoz.. şey diyecem de, utandım aha.. şimdik, şey yaani.. öhöm, eee, bigaç sene evvel benim de şakaklarıma ak düşmeye başladıydı nihayet.. aynı, orta sondan lise bire geçtiğim yıl, ilk bıyıklarımın belirmesi gibi bi duyguya kapıldım tabi, niye kapılmiyim?? misal, o ilk bıyıklarım çıktığında gendimi nasıl lord sandıysam, bu ak düşmüş şakaklara bakıp bakıp tamamen delürdümdü zaar.. buraya gadar normal de; helbet gocuyoruz gitgide, ayıptır söylemesi bu yaz başı göğsümde iki üç dane beyaz tüye raslayınca üzülüverdim biraz, ölme zamanım geldi sandım, üzülmedim diğil, sizden mi saklayacam?? evde elimde makasla görünce annem gızdıydı hemen; ‘’ula oğlum sakın kesme, beyaz tüyler artar’’ falan.. dinlemedim anacaazımı.. harbiden de arttı beyazlar.. bunun mantığı nedür.. kesince nüçün artıyo beyaz tüyler.. tıp fakültelerinde bunun çaresi neden bulunamıyo?

b) halk oyunlarımızın büyük bi çoğunluğu, el ele-kol kola, gerektiğinde omuz omuza oynanmayı icap ettirir.. halay’ından tutun da, horon’una, ne bileyim atabarı’na, delile’sine varana değin pek çok oyunun en büyük özelliği, toplu halde icra ediliyo olmalarıdır.. bunlara oranla daha fazla bireysel oyun figürleri içeren misket’in, zeybek havalarının mutlaka birer folklorik açıklaması vardır, o gadarını bilemem, herşey de bi adamdan beklenmez ki canım.. tüm bunların bi basamak üzerinde yer alan ve adına ”giresun garşılaması” denen, kainatın en görkemli oyununun, dünya durdukça asla omuz omuza oynanamayacağı gerçeği, yerküremizdeki en dikkat çekici konu olarak kalmalıdır sevgili arkadaşlar.. kimse bunun nedenini folklor tarihimizde, halk oyunları biliminde falan aramaya kalkışmasın.. aha açıklıyom; şehrimizde doğmuş hiçbi Allahın kulu, bi ötekisini tam olarak beğenmediği üçün, mecburen oyunumuz da bireysel kılınmıştır.. bunun başka hiçbi izah tarzı yoktur.. benim olmadığım bi ortamda, hıyarın teki tutup da başka bi izahat getirmeye kalkışırsa, evliyaların yüzü suyu hürmetine haberim olsun.. beni oraya getirmesin..

c) “ata binmiş gidiyor da / ah ata neler ediyor/ eski yolun tozları da / aman yari berbat ediyor”.. veliefendi hipodromu asırlar boyunca bu türküyle inlemedikçe bi yere varamayız..

d) yine bi güzelce düş gördüm, dün zabahlara garşı.. güya bi vitrinde bi hırka beğenmiş’mişim, lacoste mağazası var imiş giresun’da.. ama, annem pahalı buluyo hırkayı, sonra alırız falan diyip güya beni kandırıyo.. sızlanıyom ben, çocuğum daha, rüya bu.. babamsa arkada biyerden gülümsüyo.. annen almasa da ben alırım gülümsemesi o, ben bilmez miyim babamın huylarını.. zaten ayırtmışım çoktan hırkayı.. poşetleyin demişim.. alır babam bi şekilde.. alır tabi oolum, ne sandınız?

e) ”su başında durmuşuz / su serin / çınar ulu / ben şiir yazıyorum / kedi uyukluyor / güneş sıcak / çok şükür yaşıyoruz / suyun şavkı vuruyor bize / çınara, bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze”.. nazım hikmet..

f) ) ‘’acep istemi betil nasıl karakterde bi adamdır’’ deyu düşünmekle geçti şol çileli ömrüm bugünüme gadar.. bakalım geri kalan yıllarım ne gösterecek konu hakkında.. durun az..

g) yaşamlarında bikez dahi olsa; ”yallah tazyik” diyerek tezahürat yapan adamların ikametgah adreslerini alabilmek amacıyla, il nüfus müdürlükleri nezdinde, resmi bi yazıyla girişimde bulunmak üzere tüm hazırlıklarımı tamamlamış durumdayım.. Allah hayırlara vesile etsin..

h) öğrencilik yıllarım.. otobüsle istanbul’a gidiyom.. en ön koltukta oturan bi deli adam var, şoföre ve muavinlere emanet edilmiş vaziyette, tımarhaneye götürülüyo.. bense, bi sıra arkasındayım bunun, dikiz aynasından sürekli kendi kendiyle muhabbet etmesini izliyom.. kaşıyla, gözüyle, mimikleriyle, gülümsemesiyle, el-kol hareketleriyle, ağzından hiç ses çıkarmadan sohbet halinde garibim, bi de öyle sevimli ki, anlatması zor.. mola yerinde, arkadan özel bi otomobille bunun annesinin-babasının falan otobüsü takip ettiğini anlatıyo kaptan şoför bana, durumu çakmasın deyu aynı otobüse binmemişler, bizim deli istanbul’a gezmeye gittiğini sanıyormuş.. ne hüzünlü bişi.. işin en anlaşılmaz tarafı, mola yerinde kaptanın masasında, personel harici bitek bu emanet deli ve ben vardım..niyeyse ben de o masada yemek yiyordum.. içimde büyük bi şüphedir yıllardır, acaba ben de emanet miydim, okul sanıp gittiğim yer tımarhane miydi?? olur mu olur la.. bak şimdi sen olan işe..

i) vaktiyle, giresun’da bi apartmandan başka bi apartmana taşınıyoz.. 8 yaşımdayım.. çocukça bi sevinçle eşyalardan önce gitmişim yeni yuvamıza.. ablamla abim, gurbetteler, okuyolar, yoklar bu esnada yanımızda.. peki ben kimle gittim onu da hatırlamıyom bak şimdi.. eski evimizden son eşyalar da yüklenmiş kamyona, evin kapısı kapanmış artık.. annemle babam çıkmışlar dışarı.. o apartmanın bahçesinde bi köşeye oturmuş, birbirlerine sarılıp ağlaşmışlar.. geride bırakılan anılar üçün.. şükürler olsun, böyle güzel bi aşkın ürünüyüm.. (napiyim genlerime işlemiş, ben de taşınırken en son çıkıyom her defasında evimizden)

j) güneş 17 milyon sene sonra ısı gaybına uğrayacakmış ve dünyaya gönderdiği ısı pek pek azalacakmış.. önceden bilsem neyse, şu yaşımda daha yeni haberim oldu bundan.. misal, dünyamızda ısı -270 dereceye düşecekmiş.. napacaz ula o vakit.. bira bile donacak yaani.. hacmi de ufalacakmış gosgoca güneşin, günbatımı manzaramız da berbat olacak demek.. vay bee.. bu kısmetsizlik varken, ben garanti o zamana gadar yaşarım şu dünyada tek başıma.. ufka doğru bakıp, sevdiceğimi düşünür; ‘’ulan ne aşkmış be, 17 milyon senedir aşığım’’ diyip hüzünlenirim bi de.. ama işin iyi tarafı, hacmi küçülünce güneş, bi balon gibi uzayda savrulup gidecekmiş.. bunun manzarası güzel olur bak.. ahabu paragrafı sonradan fark ettiğim iyi oldu gız..

k) ”andırın tecellisi” çok şirin bi giresun lafıdır.. lazca ander ve giresunca andır, aslında aynı sözcükler olup, başkasından duyduğunuz boş açıklamalara kanmayın sakın, net bi anlama karşılık gelmemektedir.. kimin kimden yürüttüğünü bilmiyom ve merak da etmiyom açıkçası.. tecelli ise daha da garip bi sözcük; belirmek, oluşmak gibi anlamlara sahip herhalde.. ee, öyleyse andırın tecellisi ne demek.. uyyhh, çok garışık bişi.. dur bi deneyeyim: diyelim, bişey sizi illet etmiş olsun.. örneğin, tam da önemli bi maç izlerken elektirikler gitsin.. veya 10 eldir okeye dönüp de bi tane olsun faydalı taş çekemeyin.. işte burada diyecen; ”andırın tecellisi”..

l) ”çömlekçi suyu saksıdan içermiş”.. atasözü dedikleri net budur..

m) “gümüş ibrik ısıtmaz / göynüm yari unutmaz / garagöl’den gar gelse / yüreğimi soğutmaz’’.. (giresun türküsü)