Değerli okurlarım, saygıdeğer bir okul yöneticisi arkadaşım bana aşağıdaki mektubu yazdı; sizlerle paylaşmak ve düşüncelerinizi öğrenmek istedim.
***
Hocam bugün arkadaşım olan bir veliyle aramızda şöyle bir konuşma geçti, sizinle paylaşmak istedim. İlkokul idareci ve öğretmenlerimiz, veliyi ve velinin çocuğuyla olan ilişkisini daha iyi tanıyabilmek adına velilerimizi bireysel olarak görüşmeye çağırıyorlar ve çeşitli sorular sorarak aile yapısını, kültürünü, beklentilerini anlamaya çalışıyorlar. İlkokul öğretmenimiz arkadaşım olan veliye şöyle bir soru sormuş: “Bizden beklentileriniz nelerdir?” Velimiz şöyle cevap vermiş: Bizim buralarda bir söz ve değer vardır; “Size emanet” diye. Sizlerden hiçbir beklentim yoktur, sadece çocuğum size emanettir o kadar”.
Hakikaten kültürel olarak bize kodlanan çok önemli değerlerden bir tanesidir “emanet” kavramı. Beni çok etkiledi ve tüm sorumluluklarımı tekrar gözden geçirmem gerektiğini sorgulattı, acaba bir eksik gedik var mıdır diye. Çünkü bizim buralarda emanete çok önem verilir. En cahilimiz bile bunun farkındadır. Bazen bir kelime ve bir değer ne de çok anlama gelir ve tek başına çok güçlüdür. Saygılar, sevgiler hocam.
***
Şu cümle çok dikkatimi çekti: “tüm sorumluluklarımı tekrar gözden geçirmem gerektiğini sorgulattı, acaba bir eksik gedik var mıdır diye.” Okuldaki öğrencileriyle ilgili tüm sorumluluklarını dikkatle izleyen bir okul müdürü, öğretmen kadrosu, okul çalışanları hayal edin. Çocuğunuzu iç rahatlığıyla o okula emanet edebilirsiniz. Böyle bir değeri hatırlattığı ve üzerinde düşündürdüğü için yönetici arkadaşıma teşekkür ediyorum. Varsa, ‘emanet’ değeriyle ilgili sizin öykülerinizi duymak isterim. İlginiz için teşekkür ederim. Selamlar.
1
2
3
4
5
6
