Aşağıdaki yazı Corona’ya yakalanarak hastanede yatıp iyileşen yakınım bir aile hekiminden. Kendisinin izniyle sizinle mektubunun bir kısmını paylaşıyorum.

***

Kayseri’de görevli bir aile hekimiyim. Coronaya yakalanan 9 hastamla günlük tel. görüşmeleri yaptım. 80 yaşındaki hastam hariç, diğer sekizi 3. günden sonra düzeldiler. Bende de Corona insanı çok fazla yıpratmıyor şeklinde bir kanaat oluştu. Cuma akşamı eve geldiğimde yüksek ateş ve baş ağrısı başladı. Ne zaman yüksek ateşim olsa, burun akıntım başlar fakat bu kez burun akıntım hiç yoktu. Kısacası bu yüksek ateşin gripten değil de, %99 Coronadan olduğunu hemen anladım.

Kendimi odaya izole ettim. 3. ve 4. günler şiddetli kas ağrılarım başladı. Geceleri sağdan sola dönerken bağırarak dönebiliyordum. Ateş nedeniyle terlerken vücudumdan ter yerine sanki su fışkırıyordu. Halsizlikten WC’ye bile zorlukla gidebiliyordum. Durumumun her geçen gün daha da kötüleştiğini fark edince şehir hastanesine başvurdum. Hemen akciğer tomografisi çektiler. Coronayla uyumlu olduğunu söyleyip, çift kişilik odaya yatış yaparak acilen … isimli Corona ilacını şok dozda 5 dakika arayla 8 adet olarak tedaviye başladılar.

Karşımda yatan corona hastasıyla birbirimize sırtımızı dönerek sabaha kadar karşılıklı inledik. Hastalığın verdiği sıkıntıya bir de ilacın yan etkisi eklenince (aşırı bulantı, ağızda aşırı acılık, halsizlik) bir doktor olarak ne yapacağını şaşırıyor, kendini oldukça çaresiz hissediyorsun. Dolaptaki buz gibi suyun tadı idrar gibi, çok güzel yemek veriyorlar ama tatları çamur gibi. Bulantıdan hiçbir şey yiyemiyorsun. Su kaybımın beni daha fazla sıkıntıya sokmaması için doktor arkadaşa serum başlatmasını rica ettim. Ertesi günü beni tek kişilik odaya aldılar. Coronanın verdiği sıkıntı ve ilaç yan etkileri yetmiyormuş gibi, bu defa da akciğerlerimde corona dan başka 2. bir mikrobun neden olduğu pnömoninin (zatürre) başladığını fark ettim. Sık sık kanlı balgam çıkarıyor, akciğerlerimin balgamla dolmaya başlaması nedeniyle oldukça azalan hava alma kapasitesinden dolayı sık sık ve çok derin olmayan nefesler alabiliyordum. Derin nefes aldığım taktirde öksürük nöbetlerim başlıyordu. Geceleri yarım saat bile aralıksız uyku uyuyamıyor, sürekli kabuslar görüyordum. Sıkıntılarımın daha da arttığı taktirde, birkaç gün içinde solunum cihazına bağlanacağımın farkındaydım. Ben bu sıkıntılara bile dayanamazken, solunum cihazına bağlanacak derecede sıkıntılarımın artmasına nasıl dayanacaktım. O derece sıkıntı yaşıyorsunuz ki, ölüm bile aklınıza gelmiyor.

Tüm bunlar yetmiyormuş gibi, bende birde penisilin alerjisi olduğu için, doktor arkadaşlar akciğerlerimdeki pnömoniye (zatürre) hangi antibiyotiği başlamaları konusunda önce kararsız kaldılar. Sonra hızlı bir şekilde alerji ilaçları eşliğinde …. isimli, sadece hastanelerde serum içinde kullanılabilen özel bir antibiyotik başladılar. O gece hayatımdaki en sıkıntılı gecemi geçirdim. Odamda yapayalnızdım. 57 yıllık hayatım boyunca yaşadığım tüm güzellikler bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor, sanki hiçbirini yaşamamışım gibi hissediyordum.

***

Kendisi iyileşip şimdi yeniden işinin başına dönmüş durumda. Aldığı her nefesin, su içerken her bir yudumun ne büyük bir nimet olduğunun farkında olduğunu söyledi. Hastalarının gözüyle görerek daha derin bir anlayış içinde hekimlik yapacağına inanıyor ve bunun için şimdiden heyecanlanıyor. Umarım bu yazı size bazı yönlerden yardımcı olmuştur. Selamlar.